Πίτσα από σπίτι της Ελένης Ψυχούλης

Η ουσία μιας πίτσας είναι κυρίως η ζύμη της. Αυτή που μπορείς να φτιάξεις μόνος, ακόμη κι αν δεν κρατά η σκούφια σου από τη Νάπολη, ακόμη κι αν δεν διαθέτεις την ακροβατική δεξιοτεχνία ενός pizzaiolo.

Συνταγή : Ελένη Ψυχούλη

Απαιτούμενος Χρόνος :  

Βαθμός Δυσκολίας : Εύκολη.

Υλικά 
για τη ζύμη

• 4 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ή το ειδικό για πίτσα)
• 1/3 φλ. ελαιόλαδο
• 11/2 φλ. χλιαρό νερό
• 2 φακελάκια ξηρή μαγιά ή 1 κύβο μαγιά ψυγείου
• 2 κ.γ. ζάχαρη
• 1 κ.γ. αλάτι

για τη σάλτσα

• 11/2 κιλό πολύ ώριμες ψιλοκομμένες στο χέρι ντομάτες χωρίς τη φλούδα
• 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
• 1 κοφτή κ.σ. ζάχαρη
• 1 μικρό ματσάκι ψιλοκομμένο βασιλικό ή 2 κ.γ. ρίγανη
• 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
• ½ φλ. ελαιόλαδο
• αλάτι-πιπέρι

Εκτέλεση

• Σε μια λεκάνη, βάζουμε τη μαγιά με τη ζάχαρη και προσθέτουμε μισό φλ. από το νερό. Ανακατεύουμε πολύ καλά-η δουλιά γίνεται τέλεια μόνο με το χέρι-μέχρι να διαλυθεί η μαγιά. Αφήνουμε τη μαγιά 5 λεπτά, μέχρι να αρχίσει η ζύμωση.
• Προσθέτουμε το αλεύρι και το αλάτι και σταδιακά ρίχνουμε το νερό, δουλεύοντας τη ζύμη με το χέρι μας. Μόλις ομογενοποιηθούν καλά τα υλικά, κάνουμε τη ζύμη μια μπάλα, αλευρώνουμε τον πάγκο της κουζίνας και τη μεταφέρουμε εκεί. Ζυμώνουμε για 10 λεπτά. Το ζυμάρι πρέπει να κυλάει σχεδόν από μόνο του κάτω από τα δάχτυλά μας, να είναι πολύ μαλακό. Αν μας δυσκολεύει προσθέτουμε λίγο παραπάνω νεράκι. Επιστρέφουμε τη ζύμη στο μπολ, τη ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο και τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα.
• Την αφήνουμε για 1 ώρα, μακριά από ρεύματα, να φουσκώσει, μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος της.
• Την επαναφέρουμε στον πάγκο και την ξαναζυμώνουμε για 3-4 λεπτά. Την πλάθουμε σε μπαλίτσα, την βάζουμε πάλι στο μπολ και την αφήνουμε και πάλι να φουσκώσει για άλλη μισή ώρα. Χωρίζουμε τη ζύμη σε μπαλάκια, στο μέγεθος που έχουν τα ψωμάκια του σάντουιτς και την ανοίγουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια, στο μέγεθος της πίτσας που θέλουμε. Αν δεν έχουμε πείρα, ο καλύτερος τρόπος είναι να την ανοίξουμε με τα δάχτυλά μας. Καλή δουλιά κάνει και ένας αλευρωμένος πλάστης.
• Όσο φουσκώνει η ζύμη, σε ένα φαρδύ αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε όλα τα υλικά της σάλτσας και τα μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά, με σκεπασμένο το καπάκι γιατί πιτσιλάει, για 20 λεπτά.
• Απλώνουμε το ζυμάρι στο ειδικό ταψάκι που θα λαδώσουμε ή σε μια λαδόκολλα.
• Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
• Αλείφουμε τη σάλτσα στην πίτσα, προσθέτουμε φέτες μοτσαρέλας για πίτσα, τριμμένη παρμεζάνα και ψήνουμε για 10 λεπτά ή 15 αν την θέλουμε καλοψημμένη. Μόλις τη βγάλουμε από το φούρνο, την πασπαλίζουμε με φρέσκο βασιλικό ή με ρίγανη.

Τα μυστικά της ευκολίας

• Την πρώτη μας φορά θα την περάσουμε αναίμακτα, αν αντί για μια μεγάλη πίτσα με το μέτρο, προτιμήσουμε να ανοίξουμε μικρά, ατομικά πιτσάκια, με τα δάχτυλά μας. Έτσι θα ελέγξουμε απόλυτα το πάχος της ζύμης.
• Αφού μπήκες στον κόπο, μπορείς να ζυμώσεις τη διπλάσια ποσότητα ζύμης, να τη χωρίσεις σε μπαλάκια και να τα φυλάξεις στην κατάψυξη μέσα σε πλαστικά σακκουλάκια. 2 ώρες έξω από το ψυγείο θα την επαναφέρουν στη σωστή της θερμοκρασία. Λίγο αλεύρι θα τη βοηθήσει να ανοίξει ευκολότερα.
• Το ίδιο και η σάλτσα: τη φτιάχνουμε στη διπλάσια ποσότητα και είτε τη διατηρούμε για 1 εβδομάδα σε τάπερ στο ψυγείο είτε για 3 μήνες στον καταψύκτη.
• Το σχήμα δεν μετράει, μόνο η νοστιμιά. Και η ζύμη ανοίγει ευκολότερα σε ορθογώνιο σχήμα αντί για τον κλασικό ολοστρόγγυλο κύκλο που θέλει-όσο να’ναι-τη μαγκιά του.
• Το «ό,τι περισσεύει στο ψυγείο» είναι η καλύτερη συνταγή μιας πίτσας: κομματάκια τυρί που ξεραίνεται, βαζάκια με συντηρημένα λαχανικά, σάλτσες και σαλάτες αλοιφές ακόμη και το φαγητό που μας περίσεψε από την προηγούμενη.
• Η πίτσα αγαπά τη μοτσαρέλα. Αλλά όχι την φρέσκια σε μπαλάκι, από βούβαλο, που συντηρείται σε νερό. Αυτή διαλύεται στο ψήσιμο, αφήνοντας υγρά. Προτιμάμε την μοτσαρέλα σε μπαστούνι ή την έτοιμη τριμμένη, που λιώνουν μαστιχωτά.
• Στη σάλτσα, μπορούμε προς το τέλος να προσθέσουμε μερικά ντοματίνια κομμένα στα δυό, που θα μαγειρευτούν ελαφρά χωρίς να διαλυθούν. Προσθέτουν χάρη και νοστιμιά!

Πηγή - Το Πιρούνι